Σπασμένα τύμπανα από την έκρηξη των ντεσιμπέλ

Σπασμένα τύμπανα από την έκρηξη των ντεσιμπέλ
Ηρθε η ώρα το ροκ εν ρολ να χαμηλώσει λίγο τους τόνους

Της Σαντυς Tσαντακη

Εχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στους πάγκους που στήνονται έξω από τα γήπεδα πριν από κάθε συναυλία, τι-σερτ, καπέλα, άλμπουμ, αναμνηστικά με το λογότυπο του συγκροτήματος. Φανταστείτε τι θα γινόταν αν βλέπαμε ωτασπίδες ή ειδικά ακουστικά που μας προφυλάσσουν από την ένταση των ηχείων, της ηλεκτρικής κιθάρας, των ντραμς, όλων εκείνων που κραυγάζουν μέσα στο αυτί μας…
Οι πιτσιρικάδες μπορεί να μην το καταλαβαίνουν, ίσως όχι τώρα, αλλά μετά τα 16, μετά τα 20, εκεί κάπου στα 30, ίσως και λίγο πιο μετά, τα αυτιά μπορεί να αρχίσουν να βουίζουν, να διαμαρτύρονται, να υποφέρουν… Μήπως έφτασε η στιγμή να πέσουν οι τόνοι; Τουλάχιστον στις μαζικές συναυλίες, όχι τόσο τις ποπ, αλλά τις ροκ, τις χεβιμεταλάδικες, τις «δύσκολες», τις σκληροπυρηνικές. Μήπως θα έπρεπε να χαμηλώσουμε την ένταση και να απολαύσουμε την ποιότητα της μουσικής;
Δεν πάει πολύς καιρός από τότε που ο Πιτ Τάουνσεντ ζήτησε συγγνώμη από τους θεατές-ακροατές που έφευγαν από τις συναυλίες του συγκροτήματος των Who με τα αυτιά τους να αιμορραγούν. Ε, είπαμε αλλά όχι κι έτσι. Και μπορεί τα θορυβώδη γκρουπ να υπάρχουν και να επιβιώνουν από τη γέννηση του ροκ εν ρολ αλλά απ’ ό,τι φαίνεται πολύ σύντομα θα χρειαστεί να αλλάξουν οι κανόνες.
Πρόσφατα το περιοδικό ΝΜΕ δημοσίευσε τη λίστα με τα 20 πιο θορυβώδη τραγούδια που κυκλοφόρησαν ποτέ. Από Jesus and Mary Chain μέχρι Black Sabbath και My Bloody Valentine με δύναμη από το Δουβλίνο. Φανταστείτε ένα τραγούδι διάρκειας τεσσάρων λεπτών που ακούγεται ζωντανά, παίζεται εκκωφαντικά δυνατά, μια επαναλαμβανόμενη νότα που εκρήγνυται και «κολλάει» με κρεσέντο διάθεση για περίπου επιπλέον 20 λεπτά. Δεν είναι να απορεί κανείς που αρκετά μέλη συγκροτημάτων πάσχουν από σοβαρότατες ασθένειες στα αυτιά τους, μπαινοβγαίνουν σε σκηνή και στούντιο με σπασμένα τύμπανα.
Και καλά εκείνοι που μοιάζουν να το διασκεδάζουν. Οι Kiss, «ευθύνονται» για 30 χρόνια φασαρίας, οι The Who, θεωρούνται «το πιο θορυβώδες γκρουπ παγκοσμίως», σύμφωνα με το βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες, (126 ντεσιμπέλ κανείς;), οι Αυστραλοί AC/DC γιατί δεν λένε να βάλουν μυαλό, οι Manowar, που έπαιξαν πέρυσι στα 139 ντεσιμπέλ (!)…
Εμείς τι φταίμε; Είναι η στιγμή που πηγαίνεις όλο χαρά σε μια συναυλία και νιώθεις σε ορισμένες στιγμές αυτοσχεδιασμού ότι κινδυνεύεις σοβαρά να κουφαθείς. Το καινούργιο στοιχείο στην ιστορία είναι ότι οι My Bloody Valentine ζήτησαν από την εταιρεία Earplugshop.com να τους βοηθήσουν… Να δίνουν προστατευτικά γκάτζετ σε κάθε τους εμφάνιση. Σαν μια ευγενική προσφορά στους θαυμαστές τους. Κι αν είναι αργά; Το γκρουπ έχει καταστρέψει πολλά τύμπανα τα τελευταία 25 χρόνια… Αρκεί να γράψεις στο google ονομασίες διαφόρων γκρουπ και τη λέξη-κλειδί «tinnitus», –όπως βόμβος– για να εμφανιστούν δεκάδες μπλογκ από φιλόμουσους που παραδέχονται ότι έχασαν την ακοή τους σε μια από τις συναυλίες των παρελθόντων χρόνων.

Ωτοασπίδες

Ολοι μετανιώνουν που δεν είχαν πάρει τότε τα μέτρα τους. Και πώς να το γνώριζαν; Είναι συνηθισμένο πλέον το φαινόμενο να πραγματοποιούνται συναυλίες και να ξεπερνούν οι μουσικοί του γκρουπ τα επιτρεπτά όρια, το όριο ασφαλείας. Τα 115 ντεσιμπέλ, δημιουργούν ανεπανόρθωτες βλάβες ακόμη και σε 30 δευτερόλεπτα. Το επιτρεπτό όριο; Τα 85 ντεσιμπέλ. Ομως είναι γνωστό ότι υπάρχουν γκρουπ που ξεπερνούν ακόμη και τα 130…
Το ερώτημα είναι γιατί δεν κάνουν κάτι δραστικό οι διοργανωτές. Γιατί δεν κατεβάζουν απλώς την ένταση; Η απάντηση είναι ότι ο θόρυβος αποτελεί κομμάτι της εμπειρίας μιας συναυλίας. Οι μπάντες που θεωρούνται απίστευτα θορυβώδεις έχουν χτίσει τον μύθο τους γύρω από αυτό. Μαζί με τα κύματα του ήχου. Τις δονήσεις που νιώθεις. Η μουσική δεν φτάνει μόνο στα αυτιά, αλλά και στο στήθος και στα έντερα, το σώμα βιώνει και καταγράφει.
Πριν από λίγο καιρό έγινε και σχετική έρευνα. Το 81% των ερωτηθέντων, ανθρώπων που συχνάζουν σε γήπεδα για να απολαύσουν τους αγαπημένους τους μουσικούς ζωντανά, δεν πιστεύουν ότι μπορεί να καταστρέψουν την ακοή τους ύστερα από 15 μόλις λεπτά ακρόασης δυνατής μουσικής. Φαίνεται μάλιστα ότι είναι λίγοι εκείνοι που έχουν πειστεί να πάνε σε κάποιο φαρμακείο για να αγοράσουν ωτασπίδες που θα μειώσουν αισθητά τον κίνδυνο. Σε συναυλίες και φεστιβάλ, έστω. Ισως αν γίνουν μόδα. Αν κυκλοφορούσαν στο εμπόριο, φωσφοριζέ ωτασπίδες και φλούο ακουστικά για όλους.
Καλλιτέχνες πάντως όπως ο Στινγκ, ο Νιλ Γιανγκ, ο Φιλ Κόλινς και ο Τζεφ Μπεκ δεν διστάζουν πλέον να δηλώνουν σε συνεντεύξεις τους ότι υποφέρουν από τα αυτιά τους. Μήπως και κατορθώσουν να επηρεάσουν και κανέναν να πάρει το θέμα πιο σοβαρά. Το 2030 υπολογίζεται ότι 87 εκατομμύρια Αμερικανοί θα αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα βαρηκοΐας. Ολα σήμερα είναι πιο δυνατά. Τα τηλέφωνα χτυπούν πιο δυνατά, οι ταινίες ακούγονται πιο δυνατά, οι κόρνες, οι φωνές, ακόμη και τα έργα στους δρόμους έχουν ανεβάσει την ένταση. Και το ροκ εν ρολ χρειάζεται προσοχή. Και προφυλάξεις. Οπως λέει και η Σίρλεϊ Μάνσον, τραγουδίστρια των Garbage: «Ολα είναι θέμα εκπαίδευσης. Πρέπει να εκπαιδεύσεις το κοινό. Είναι σα να προσπαθείς να πείσεις τους νέους να φορούν πάντα προφυλακτικό. Αν δεν πάρεις από τώρα τα μέτρα σου, στα 40 σου κινδυνεύεις να είσαι ξενέρωτος γιατί δεν θα μπορείς να ακούσεις κανέναν και τίποτα».

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_2_15/08/2009_325594

Σπασμένα τύμπανα από την έκρηξη των ντεσιμπέλ

Ηρθε η ώρα το ροκ εν ρολ να χαμηλώσει λίγο τους τόνουςΤης Σαντυς Tσαντακη

Εχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στους πάγκους που στήνονται έξω από τα γήπεδα πριν από κάθε συναυλία, τι-σερτ, καπέλα, άλμπουμ, αναμνηστικά με το λογότυπο του συγκροτήματος. Φανταστείτε τι θα γινόταν αν βλέπαμε ωτασπίδες ή ειδικά ακουστικά που μας προφυλάσσουν από την ένταση των ηχείων, της ηλεκτρικής κιθάρας, των ντραμς, όλων εκείνων που κραυγάζουν μέσα στο αυτί μας…

Οι πιτσιρικάδες μπορεί να μην το καταλαβαίνουν, ίσως όχι τώρα, αλλά μετά τα 16, μετά τα 20, εκεί κάπου στα 30, ίσως και λίγο πιο μετά, τα αυτιά μπορεί να αρχίσουν να βουίζουν, να διαμαρτύρονται, να υποφέρουν… Μήπως έφτασε η στιγμή να πέσουν οι τόνοι; Τουλάχιστον στις μαζικές συναυλίες, όχι τόσο τις ποπ, αλλά τις ροκ, τις χεβιμεταλάδικες, τις «δύσκολες», τις σκληροπυρηνικές. Μήπως θα έπρεπε να χαμηλώσουμε την ένταση και να απολαύσουμε την ποιότητα της μουσικής;

Δεν πάει πολύς καιρός από τότε που ο Πιτ Τάουνσεντ ζήτησε συγγνώμη από τους θεατές-ακροατές που έφευγαν από τις συναυλίες του συγκροτήματος των Who με τα αυτιά τους να αιμορραγούν. Ε, είπαμε αλλά όχι κι έτσι. Και μπορεί τα θορυβώδη γκρουπ να υπάρχουν και να επιβιώνουν από τη γέννηση του ροκ εν ρολ αλλά απ’ ό,τι φαίνεται πολύ σύντομα θα χρειαστεί να αλλάξουν οι κανόνες.

Πρόσφατα το περιοδικό ΝΜΕ δημοσίευσε τη λίστα με τα 20 πιο θορυβώδη τραγούδια που κυκλοφόρησαν ποτέ. Από Jesus and Mary Chain μέχρι Black Sabbath και My Bloody Valentine με δύναμη από το Δουβλίνο. Φανταστείτε ένα τραγούδι διάρκειας τεσσάρων λεπτών που ακούγεται ζωντανά, παίζεται εκκωφαντικά δυνατά, μια επαναλαμβανόμενη νότα που εκρήγνυται και «κολλάει» με κρεσέντο διάθεση για περίπου επιπλέον 20 λεπτά. Δεν είναι να απορεί κανείς που αρκετά μέλη συγκροτημάτων πάσχουν από σοβαρότατες ασθένειες στα αυτιά τους, μπαινοβγαίνουν σε σκηνή και στούντιο με σπασμένα τύμπανα.

Και καλά εκείνοι που μοιάζουν να το διασκεδάζουν. Οι Kiss, «ευθύνονται» για 30 χρόνια φασαρίας, οι The Who, θεωρούνται «το πιο θορυβώδες γκρουπ παγκοσμίως», σύμφωνα με το βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες, (126 ντεσιμπέλ κανείς;), οι Αυστραλοί AC/DC γιατί δεν λένε να βάλουν μυαλό, οι Manowar, που έπαιξαν πέρυσι στα 139 ντεσιμπέλ (!)…

Εμείς τι φταίμε; Είναι η στιγμή που πηγαίνεις όλο χαρά σε μια συναυλία και νιώθεις σε ορισμένες στιγμές αυτοσχεδιασμού ότι κινδυνεύεις σοβαρά να κουφαθείς. Το καινούργιο στοιχείο στην ιστορία είναι ότι οι My Bloody Valentine ζήτησαν από την εταιρεία Earplugshop.com να τους βοηθήσουν… Να δίνουν προστατευτικά γκάτζετ σε κάθε τους εμφάνιση. Σαν μια ευγενική προσφορά στους θαυμαστές τους. Κι αν είναι αργά; Το γκρουπ έχει καταστρέψει πολλά τύμπανα τα τελευταία 25 χρόνια… Αρκεί να γράψεις στο google ονομασίες διαφόρων γκρουπ και τη λέξη-κλειδί «tinnitus», –όπως βόμβος– για να εμφανιστούν δεκάδες μπλογκ από φιλόμουσους που παραδέχονται ότι έχασαν την ακοή τους σε μια από τις συναυλίες των παρελθόντων χρόνων.

Ωτοασπίδες

Ολοι μετανιώνουν που δεν είχαν πάρει τότε τα μέτρα τους. Και πώς να το γνώριζαν; Είναι συνηθισμένο πλέον το φαινόμενο να πραγματοποιούνται συναυλίες και να ξεπερνούν οι μουσικοί του γκρουπ τα επιτρεπτά όρια, το όριο ασφαλείας. Τα 115 ντεσιμπέλ, δημιουργούν ανεπανόρθωτες βλάβες ακόμη και σε 30 δευτερόλεπτα. Το επιτρεπτό όριο; Τα 85 ντεσιμπέλ. Ομως είναι γνωστό ότι υπάρχουν γκρουπ που ξεπερνούν ακόμη και τα 130…

Το ερώτημα είναι γιατί δεν κάνουν κάτι δραστικό οι διοργανωτές. Γιατί δεν κατεβάζουν απλώς την ένταση; Η απάντηση είναι ότι ο θόρυβος αποτελεί κομμάτι της εμπειρίας μιας συναυλίας. Οι μπάντες που θεωρούνται απίστευτα θορυβώδεις έχουν χτίσει τον μύθο τους γύρω από αυτό. Μαζί με τα κύματα του ήχου. Τις δονήσεις που νιώθεις. Η μουσική δεν φτάνει μόνο στα αυτιά, αλλά και στο στήθος και στα έντερα, το σώμα βιώνει και καταγράφει.

Πριν από λίγο καιρό έγινε και σχετική έρευνα. Το 81% των ερωτηθέντων, ανθρώπων που συχνάζουν σε γήπεδα για να απολαύσουν τους αγαπημένους τους μουσικούς ζωντανά, δεν πιστεύουν ότι μπορεί να καταστρέψουν την ακοή τους ύστερα από 15 μόλις λεπτά ακρόασης δυνατής μουσικής. Φαίνεται μάλιστα ότι είναι λίγοι εκείνοι που έχουν πειστεί να πάνε σε κάποιο φαρμακείο για να αγοράσουν ωτασπίδες που θα μειώσουν αισθητά τον κίνδυνο. Σε συναυλίες και φεστιβάλ, έστω. Ισως αν γίνουν μόδα. Αν κυκλοφορούσαν στο εμπόριο, φωσφοριζέ ωτασπίδες και φλούο ακουστικά για όλους.

Καλλιτέχνες πάντως όπως ο Στινγκ, ο Νιλ Γιανγκ, ο Φιλ Κόλινς και ο Τζεφ Μπεκ δεν διστάζουν πλέον να δηλώνουν σε συνεντεύξεις τους ότι υποφέρουν από τα αυτιά τους. Μήπως και κατορθώσουν να επηρεάσουν και κανέναν να πάρει το θέμα πιο σοβαρά. Το 2030 υπολογίζεται ότι 87 εκατομμύρια Αμερικανοί θα αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα βαρηκοΐας. Ολα σήμερα είναι πιο δυνατά. Τα τηλέφωνα χτυπούν πιο δυνατά, οι ταινίες ακούγονται πιο δυνατά, οι κόρνες, οι φωνές, ακόμη και τα έργα στους δρόμους έχουν ανεβάσει την ένταση. Και το ροκ εν ρολ χρειάζεται προσοχή. Και προφυλάξεις. Οπως λέει και η Σίρλεϊ Μάνσον, τραγουδίστρια των Garbage: «Ολα είναι θέμα εκπαίδευσης. Πρέπει να εκπαιδεύσεις το κοινό. Είναι σα να προσπαθείς να πείσεις τους νέους να φορούν πάντα προφυλακτικό. Αν δεν πάρεις από τώρα τα μέτρα σου, στα 40 σου κινδυνεύεις να είσαι ξενέρωτος γιατί δεν θα μπορείς να ακούσεις κανέναν και τίποτα».

Leave a Comment